Dół

HOMIK

Co to są doły dlaczego wogóle je łapiemy po co one są?? Te pytania zadaje sobie ostatnio coraz częściej. może dlatego że mam doła coraz częściej... Zna ktoś może odpowiedzi na moje pytania

Ignis

Życie jest jak wędrówka po górach. Kiedy jesteśmy w dolinie jest nam źle, nie wierzymy w to, że uda nam się pokonać wszystkie przeszkody i wejść na szczyt, nie ma wokół nas nikogo, kto bym nam pomógł, czujemy się bezsilni i osamotnieni. Próbujemy się wspiąć, ale nie mamy sił. Siadamy wtedy i płaczemy nad swoim losem. Chcemy wyjść z doliny, ale jakoś nie możemy. I nagle gdzieś pojawia się jakiś promień słońca, jakaś pomocna dłoń, która mówi: "chodź pomogę ci wejśc na szczyt". Zaczynamy wędrówkę. Początki są bardzo trudne, mamy zamiar ochotę się zatrzymać, ale jakaś siła zaczyna nas pchać do przodu i idziemy. Nabieramy po drodze coraz więcej sił, widzimy szczyt, jesteśmy coraz bliżej. Czujemy się coraz lepiej, bo dolina jest już daleko za nami, ale musimy pamiętać, że gdy tylko starcimy werwę i nadzieję możemy gwałtownie z wysoka spaść. Mimo to idziemy. I nagle dosiceramy na szczyt. Jesteśmy szczęśliwi jak nigdy dotąd wiemy, że nie cieszyła by nas ta wspinaczka, gdyby nie to, że tak wiele od nas wymagała. Nie chcemy opuszczać tego miejsca, w którym problemy są nieobecne. Niestety kiedyś trzeba zejść na dół. Tylko my zadecydujemy o tym, czy pójdziemy szlakiem, na którym dalej będziemy oddychac powietrzem radości, czy zeskoczymy by znowu spaść w dolinę.

Życie niestety takie jest. Raz pod górkę, a raz z górki. Pokonując jednak te dystanse człowiek bardzo wiele się uczy, poznaje wielu ludzi, dowiaduje się na kim może polegać, a na kim nie. Kiedy dociera na szczyt głęboko myśli nad tym, co trzymało go tam na dole i nagle okazuje się, że tak naprawdę to nie było nic ważnego.

Żeby odbić się od dna trzeba najpierw go dosięgnąć.

Gdyby nie górki i pagórki w naszym życiu byłoby bardzo nudno, bo co jest ciekawego w tym, żeby iść cały czas prosta drogą.

HOMIK

hmm ciekawa interpretacja i może nawet trafna... Wycztałaś to z jakiejś encyklopedii czy tak sama z siebie??

Ignis

W książkach wiele ciekawych rzeczy można wyczytać, ale akurat porównania życia do wędrówki w górach nauczyło mnie ono samo...

Byłam na dolin dnie, ale wybiłam się. Zdobyłam szczyt i nie powie mi nikt, że nie było warto, bo skoro łzy zastąpił śmiech chce jak najdłużej być wysoko tam gdzieś.

HOMIK

To było wzniosłe... szkoda że ja tak nie umiem

Ignis

Metalove · Gość

Szkoda że takich pięknych słów może nas naprawdę nauczyć tylko życie - przez porażkę, ból, upadek... Nie można się nauczyć rozumieć zycia od kogoś - bezboleśnie...

Ignis

Da się ale nigdy człowiek nie nauczy się niczego tak dobrze jak na własnych błędach i poprzez własne doświadczenia...

afaratka

jeszcze wcześniej bym na to nie odpisała... ale teraz..

Ja tego też nie rozumiem, jest wiele osob cały czas uśmiechniętych- jak oni to robią?

Mnie to najbardziej wkurza, że najpierw jestem mega radosna, a za chwile mam taki zły humor, ale oczywiście nie wiem czemu tak jest i nigdy tego wytłumaczyć nie mogę ...

Paluch

Pamiętacie jak wspominałem o chaotyczności?
Very Happy

Ignis

Afaratka wiesz kiedyś czytałam pewną mądrą książkę, w której główna bohaterka zawsze była taka radosna, wesoła i pełna nadzieji, że wszyscy się dziwili, jak to możliwe, ale zdanie które wypowiedziała bardzo zakorzeniło się w moim sercu i potwierdza to, że nie możemy ludzi oceniać po tym jakich zwykle ich widzimy, bo często jest tak, że za uśmiechem kryją się łzy bądź też poprostu ktoś jest tak prosty, że nie potrafi się niczym martwić... najczęściej jednak wersja nr.1 się potwierdza.

HOMIK

Wydaje ci sie ze niektorzy sa zawsze usmiechnieci ale jak sa sami to łapią doły coś o tym wiem

Paluch

Ignis

Nie mówię, że zawsze tak jest, ale często osoba, która nie ma z kim pogadać o swoich problemach bądź też poporstu nie ma odwagi poprosić o taką rozmowę ukrywa przed światem właśnie za uśmiechem, a kiedy zostaje sama w czterech ścianach uśmiech znika, a na policzku pojawia się łza...

Jurek 1CDSH · Gość

W jeden dzień dół i myśli które rozsadzają Ci głowę ...
A w drugi spokój, radość i dystans do wszystkiego ...

Ignis

dokładnie i .

HOMIK

Paluch

Metalove · Gość

A ja właśnei chyba mam doła bo doszłam do wniosku że nie mam:
- kogo kochać, przyjaciół, pieniędzy, rodzina mnei wyklina, wszystko mnei denerwuje, boli mnei też wszystko świat jest zły ludzie jeszcze gorsi i ja chcę iść spać i nie wstawac przez 2 tygodnie a w przyszłym tygodniu jest próbny i pewnei go zawalę a nikt mnei nawet nie pocieszy! i nie mam pieniędzy na PODa ani na gitarę nową! wszystko jest obrzydliwe zjadłabym czekoladę ale juz nie ma pogoda jest okropna a fizyka i 7 rano jeszcze gorsza!!! JEST ŹLE I BĘDZIE JESZCZE GORZEEEJ!!! dno. dno. dno totalne(prawie).

Ot to taki mój typowy dół... aż się nie chce czytać prawda?

Paluch

Wcielone ZŁOTKO

Metalove: A wiesz że to Ty decydujesz czy jesteś szczęśliwa?

Metalove · Gość

też

ale najbardziej jestem nieszczęsliwa z powodu tego że dzisiaj kilka rzeczy które zwykle występowały i uważałam je za normalny składnik życia, nie wystąpiły i poczułam się niedowartościowana zła a poza tym przypomniałam sobie o tym nieszczęsnym próbnym i dostałam ataku stresu przez co do tej pory boli mnie głowa. i już. więcej zażalen nie pamietam a za wszystkie serdecznie żałuję...

afaratka

już jest ok Smile

reggae pomogło, zawsze pomagało Smile

Ika:)

Mnie sie zwykle koleżanki z klasy pytają jak ja mogę być "wieczną optymistką"... Wink

cóż, kiedy nie jestem...no fakt...w większości czasu się śmieje...no ale to tak przy nich głównie...no i nie zawsze...
jeśli miewam doły, to zwykle je leczę przez pogłębianie....a co mi tam...ryzykowne, ale o dziwo pomaga...
i to chyba normalne u każdego, ze masz jakieś dziwne odchyły... ze dzisiaj wydaje ci sie ze mozesz siegnac nieba...a jutro jestes na dnie...i to sie zdarza bardzo czesto...
osobiscie zazdroszcze troche ludziom, ktorzy potrafia przejsc przez zycie bezdołowo...
chociaż z drugiej strony czasem takie porządne "wypłakanie problemów", nawet w poduszkę pomaga....no przynajmniej mnie...

HOMIK